V2 

Voor de V1 kan je wegduiken. Je hoort hem aankomen, maar de V2 komt met drie keer de snelheid van het geluid aanvliegen.

 

 

 

De bom heeft de grond al geraakt voor je hem hoort.

Duitsland is in de Eerste Wereldoorlog [1914-1918] verslagen en wordt ontwapend. Door het Verdrag van Versailles wordt het Duitse leger beperkt tot 100.000 man [artikel 160] en wordt het bezit van tanks en vliegtuigen verboden [artikelen 171 en 200]. Het Duitse leger mag slechts een zeer kleine hoeveelheid lichte artillerie overhouden; zware artillerie en luchtdoelartillerie zijn verboden [artikel 164]. Inspecteurs van de Volkenbond houden streng toezicht op de ontwapening en het verbod om wapens te fabriceren. Daarmee krijgt Duitsland, zo denkt men, geen kans om opnieuw een oorlog te beginnen. Vanaf het allereerste begin trachten de Duitse strijdkrachten de bepalingen te ontduiken: de ontmantelde wapenindustrie wordt naar Zwitserland, Zweden en Nederland overgebracht en in de Sovjet Unie worden tanks en vliegtuigen in het diepste geheim beproefd.

Omdat het bezit van zware artillerie is verboden, ziet het Duitse leger een kans in de ontwikkeling van raketten, die immers niet met name worden genoemd onder de verboden wapens. Al sinds de jaren ’20 werkt Duitsland aan de ontwikkeling van raketten voor oorlogsgebruik. Het leger geeft daarom vanaf eind 1929 veel geld aan Wernher von Braun, één van de geleerden, die een grote rol spelen bij het bouwen van de raket.

 

\

 

 

Als Hitler op 30 januari 1933 op min of meer democratische manier als bondskanselier is benoemd, wordt geleidelijk aan de herbewapening ter hand genomen en worden de verbodsbepalingen meer en meer openlijk ontdoken. De Geallieerden ondernemen niets hiertegen!

Von Braun werkt in 1933 aan zijn proefschrift als de nazi's de macht in Duitsland overnemen. Generaal Majoor Walter Dornberger, een artillerist uit het Duitse leger, regelt financiering voor geheim militair onderzoek door Von Braun. Dornberger deelt hem in bij zijn team van 80 man te Kummersdorf, 80 km ten zuiden van Berlijn.

Eind 1934 heeft Von Brauns groep met succes twee raketten gelanceerd die een hoogte bereiken van meer dan 2,4 kilometer. Omdat Dornberger in Kummersdorf niet kan uitbreiden verhuist de raketgroep naar Peenemünde aan de Oostzee. Als hoofd van de legeronderzoekseenheid ontwikkelt Von Braun samen met zijn assistent Konrad Dannenberg de langeafstandsraket V2 (toen nog bekend onder de naam Agregate-4).  

De eerste A4 staat klaar om gelanceerd te worden op 25 februari 1942, als hij onder het oog van hoog-waardigheidsbekleders 'omkukelt' en uit elkaar knalt. Dat is een slechte start. Maar op 3 oktober 1942 gaat een A4 dan toch echt de lucht in en bereikt een hoogte van 80 km. Een mislukte landing van een A4 in Zweden en spionage van Poolse dwangarbeiders, brengt de Britse inlichtingendienst op het spoor van de proeven in  Peenemünde. Een enorme luchtvloot wordt uitgerust om om Peenemünde te bombarderen Meer dan 600 bommenwerpers doen mee aan de Operatie Hydra, in de nacht van 17 op 18 augustus 1943. Verschillende geleerden worden gedood en de gebouwen totaal verwoest. 

Op 8 september 1944 wordt de allereerste operationele raket afgevuurd op Parijs. Een paar uur later volgen nog twee lanceringen (vanuit Dan Haag) op Londen. Om paniek te voorkomen wil de Britse regering de raketaanval geheim houden en spreekt over een ontplofte gasleiding. Vanaf dat moment noemen Londenaren de V2's 'gas pipes'. Die zelfde maand nog neemt Himmler (hoofd van de SS) de leiding uit handen van de geleerden en draagt die over aan de SS. Hij verandert de naam A4 in 'Vergeltungswaffen 2 dus V2. De geleerden protesteren, omdat de raket nog niet volledig betrouwbaar is. Er moeten nog veel meer tests worden gedaan. Daar heeft Himmler geen boodschap aan: er moet geproduceerd worden. Vandaar dat er zo veel V2's mankementen vertonen.

De V2 wordt wel eens in één adem genoemd met de V1, maar de V2 is wel even een ander wapen. De V1 is een eenvoudig te produceren vliegtuigje.                  De V2 was 'high tech'.

De V2 kost 10 x zoveel als de V1 en kost veel meer tijd om te bouwen.

 

 

De V1 vliegt met een snelheid van 600 km een afstand van 250 km. De V2 vliegt ca. 70 secon-den op een tank met 4173 kg. ethyl alcohol en 5000 kg vloeibare zuurstof naar een hoogte van meer dan 80 km. Vanuit de stratosfeer komt hij met een gangetje van meer dan 3 maal de geluidssnelheid terug op aarde. Het bereik is meer dan 300 km.

De V1 ontploft op maaiveld-hoogte, dus maakt veel slacht-offers. De V2 komt met hoge snelheid op het aardoppervlak en boort zich in de grond voor hij explodeert. De ravage is veel groter, ook al hebben beide wapens ongeveer de zelfde hoeveelheid springstof aan boord. Doordat ze veel sneller dan het geluid gaan, is er bij de V2 geen verdediging mogelijk. Wat de Britten dan doen is via hun  Double-Cross System  valse informatie verspreiden.  De V2's zouden verkeerd zijn afgesteld en ver voorbij Londen terecht komen. Het werkt ook nog:  de Duitsers passen de V2 aan, zodat ze ver voor Londen weilanden omploegen.

De schade die de V2 teweeg brengt is enorm, maar die schade blijft niet alleen beperkt tot Londen. Op België zijn meer V2 's afgevuurd dan op Londen. Met name de inslag op de volgepakte REX-bioscoop veroorzaakt heel veel slachtoffers.

Het verhaal over de V2 is een imposant verhaal.                   Maar als je in de enorme fabriek staat waar de V2's geassembleerd zouden worden, wordt het echt imposant. Het is een ongelofelijk verhaal: per etmaal zouden van hier 36 V2's richting Groot Brittannië gaan.

 

 

 

 

 

 

Dit zou de oorlog een heel andere wending hebben gegeven, als niet.......... Tja, dat gaan we in Eperleques horen.

Maak jouw eigen website met JouwWeb