'De Strijd in de bossen van De Argonne'
zaterdag 27 april - zaterdag 4 mei 2024
De Argonne is het gebied met de 1001 vergezichten.
Telkens word je verrast door onverwachte en verpletterend mooie vergezichten.
Varennes-en-Argonne
Varennes-en-Argonne is een gemeente in het Franse departement Meuse en telt 708 inwoners.
Varennes ligt ca. 400 km van Utrecht.
Het dorp sluimert aan de oevers van de Aire.
Er zijn voldoende faciliteiten: er is een bakker, een kleine supermarkt met tankstation.
Er is een brasserie en een restaurant.
Ook is er een postkantoor en een dierenarts.
Verder heerst er een verpletterende stilte.
Varennes raakte vooral bekend nadat koning Lodewijk XVI hier in de nacht van 21 juni 1791 ("de Nacht van Varennes") werd gearresteerd toen hij met zijn gezin tijdens de Franse Revolutie trachtte te ontvluchten naar Montmédy, waar zich een loyaal garnizoen bevond.
Het was de bedoeling van daar uit, gesteund door zijn zwager Keizer Leopold II, aan het hoofd van een leger terug te keren om zijn gezag te herstellen. Toen de koets in Sainte- Menehould van paarden moest wisselen, werd de koning door postmeester Jean-Baptiste Drouet herkend aan zijn beeltenis op Franse muntstukken.
Toen de koning om ongeveer 11 uur 's avonds in Varennes, een bord met varkenspootjes zat te verorberen, werd hij aangehouden door enkele soldaten. De koning probeerde tijd te winnen want hij rekende erop dat hij gauw door zijn eigen troepen zou bevrijd worden.
De bevolking van Varennes greep echter snel in, waarop de koninklijke familie onder begeleiding van de Nationale Garde naar Parijs werd teruggebracht.
Door te proberen het land te verlaten had de koning laten zien dat hij niet te vertrouwen was.
Op 21 januari 1793 werd Lodewijk XVI naar de guillotine gestuurd, op 16 oktober volgde Marie Antoinette hem.
Monument in Varennes-en-Argonne dat herinnert aan de arrestatie van Koning Lodewijk XVI
Arrestatie van Koning Lodewijk XVI en zijn familie in Varennes-en-Argonne
De Camping
De Camping in Varennes en Argonne is een oase van rust.
Geen snelwegen in de buurt.
Geen spoorlijnen.
Geen overvliegende vliegtuigen....
Totale rust...
Op onze camping aan de oevers van de Aire
Camping Paquis; Rue du Pont, 55270 Varennes-en-Argonne, Frankrijk
Er is een leuke speeltuin
Uiteraard beschikken we weer over een jeugdhonk.
Het sanitair is vintage. Waar moet je nog aan een kettinkje trekken om je te kunnen douchen.
De Rally
Ja, dan wordt het tijd om het eens over de rally te hebben.
Wij adviseren iedereen om vrijdagavond al een slag te maken en de caravan te laten overnachten op een camping in .....
(bv. Ellewoutsdijk of ergens in Limburg / België.
Op zaterdag 27 april ben je vanaf 13.30 uur van harte welkom op de camping in Varennes.
Die avond hebben we een gezamenlijke maaltijd, d.w.z. we maken voor elkaar heel erg lekkere hapjes klaar.
'Street food feels good!
Op zondag slapen we eerst maar eens lekker uit.
In de middag wandelen we naar het Amerikaanse Pennsylvania Monument .
Nadien bezoeken wij het Museum waar een deel van de collectie ons vertelt over de Eerste Wereldoorlog in dit gebied.
Eerst maar eens een stukje geschiedenis.
Eigenlijk vanaf het begin van de 20e eeuw zat Duitsland ingeklemd tussen twee samenwerkende vijanden: Frankrijk en Rusland. Vooral het onbeperkt aantal in te zetten Russen, bezorgde het Duitse opperbevel hoofdbrekens.
De opperbevelhebber van Het Duitse leger Gen. Von Schlieffen maakte een plan dat de Duitse troepen de beste kans zou geven:
1. Het Russische leger zou zeker zes weken nodig hebben om te mobiliseren, dus daar weinig troepen plaatsen.
2. Een massale aanval door de Lage Landen (Nederland en de Belgische Kempen) om Parijs te omsingelen.
Wat ging er fout?
1. De Binnen 15 dagen hadden de Russen twee legerkorp-sen klaar voor inzet (er moesten, midden in de strijd, meer Duitse troepen naar het oosten).
2. Het Eerste Duitse leger o.l.v. Von Kluck, wijzigde koers voor een frontale aanval op Parijs. Dit zonder overleg met de legerleiding o.l.v. Van Moltke. Daardoor lag zijn rechterfront
open voor een aanval van het pas samengestelde Franse zesde Leger. Von Kluck moest zich de Fransen van het lijf houden en zwenkte weer naar het Westen. Daardoor ontstond een onverdedigde opening tussen het Duitse Eerste Leger en het Tweede Leger. Hier maakten de Britten en de Fransen gebruik van. Bovendien waren de Franse troepen versterkt door nieuwe soldaten, aangevoerd in allerijl in Parijse taxi's. Het Duitse Eerste Leger had 50% van zijn mannen verloren. De rest had inmiddels al ruim 240 km marcheren achter de rug. Zij werden gekweld door honger, uitputting en gebrek aan voorraden. Als aanvallers konden de Duitsers geen gebruik maken van spoorwegen voor aanvoer van verse troepen en materieel. De Fransen konden dat op eigen grond en met eigen spoorwegen wel. Met de Slag aan de Marne was de slagkracht van het Duitse leger verdwenen.
De Strijd in de bossen van De Argonne
De bossen van De Argonne kenmerken zich door korte en steile heuvels.
Hoogtelijnen op een willekeurig kaartje laat dat zien.
Van een loopgravenstrijd kwam dan ook niets terecht.
Na 1915 werd de strijd onder de grond voortgezet.
Met eindeloze tunnels probeerde men de vijand op te blazen en terrein te winnen.
Op maandag brengen we een bezoek aan L' Abri du Kronprinz. Een verblijfplaats voor hoge officieren.
Toen de Amerikanen in 1918 De Argonne bevrijdden, stonden zij versteld van de luxe: een onderkomen in Oosterse stijl met een Beierse kachel om de heren lekker warm te houden.
Fauteuils en staande klokken uit leegstaande huizen meegenomen.
Vervolgens brengen we een bezoek aan de Franse begraafplaats in Harrazée en wandelen we vandaar naar Abri Guyard.
Dit Franse onderkomen laat goed zien hoe de soldaten in de derde linie leefden.
Die middag bezoeken wij het Duitse 'Moro Lager'.
Hier zien en horen wij hoe de Duitsers in ongewone luxe leefden: douches, elektriciteit en kachels.
In 'Moro Lager' zijn de loopgraven ook weer hersteld.
Kijk je door de periscoop, dan sta je oog in oog met de 'vijand'.
Dinsdag is een dag om zelf of met elkaar in te vullen.
Op woensdag bekijken we hoe de oorlog 'onder de grond' verliep. We zien enorme mijnkraters, gangetjes en we lopen door eindeloze loopgraven.
We beginnen de dag met een bezoek aan het monument en het ossuaire. Daarna verbazen we ons over de omvang van de grote krater.
We maken een wandeling van circa 3,5 km .
Heen lopen we lang een eindeloze rij mijnkraters.
De terugweg lopen we door loopgraven.
Overal, waar nodig zijn trappetjes.
Voor wie de route te lang is: we hebben ook een kortere en makkelijk begaanbare route.
Overal in de loopgraven zijn tunneltjes naar het gangenstelsel eronder.
Soms zit er een (open gezaagd) hek voor, meestal niet.
Wij gaan er niet naar binnen.
(let op dat je hond er niet in duikt!)
's Middags maken we het wel goed met verantwoorde tunneltjes
Na onze picknick gaan we naar het Ravin de Genie. Dit Franse kamp in de derde linie is mooi gerestaureerd. Hier zijn tunneltjes waar je verantwoord in kunt.
Donderdag is een dag om zelf of met elkaar in te vullen.
Op vrijdag volgen we het spoor van de Amerikaanse troepen, die hier in de Argonne zijn ingezet.
In de herfst van 1918 worden de Amerikaanse troepen ingezet in De Argonne (Het Meuse - Argonneoffencief). Dit offencief was onderdeel van het 'Honderddagenoffencief' .
Doordat het offensief samenging met andere geallieerde aanvallen, konden de Britten en de Fransen minder materieel tot de Amerikanen hun beschikking stellen, waardoor er minder tanks en vliegtuigen beschikbaar waren .
400 000 Amerikaanse soldaten, ondersteund door 2 800 kanonnen, 400 tanks en meer dan 800 vliegtuigen, verzamelden zich tegen de Duitse stellingen gelegen van het Argonne-massief tot de rechteroever van de Maas.
Het was de grootschaligste aanval in de geschiedenis van het Amerikaanse leger tot dan toe, en zowel de Amerikanen als de Duitsers leden zware verliezen.
Wij bezoeken het Amerikaanse monument in Montfaucon.
De ruim 54 meter hoge toren is gemaakt van graniet in de vorm van een Dorische zuil . Bovenop staat een beeld dat de vrijheid symboliseert. De top van de toren is te bereiken door een 234 treden tellende trap te beklimmen. Vanuit de toren is het grootste gedeelte van het slagveld zichtbaar. Op heldere dagen kan men zo ver zien als het Ossuaire van Douamont.
In de middag volgen we de Alvin York trail. Korporaal York veroverde met zeven man een versterkte Duitse MG-post,
Die avond hebben we de traditionele BBQ, waarbij wij hier en daar aanschuiven en nog eens fijn nagenieten van een week in een prachtige omgeving en met een onderwerp waarbij je je niets had kunnen voorstellen.
Op zaterdag trekken we weer op huis aan met heel veel mooie herinneringen aan een heerlijke week.
Maak jouw eigen website met JouwWeb