Wolfsschlucht II
Veel is bekend van Berchtesgaden, het verblijf van Hitler op de Beiers - Oostenrijkse grens.
Veel is bekend van de Wolfsschanze in het Polen.
Maar van Hitlers hoofdkwartier in West-Europa weet vrijwel niemand iets.
Vlak bij Soissons ligt 'Wolfsschlucht II'.
Hitler had een bunker in Centraal Belgie in Bruly de Pesche de 'Wolfsschlucht I'. Dat was een piepklein ding.
Terwijl de geallieerden in de zomer van 1942 een aanval op Dieppe probeerden, besluit Adolf Hitler in het geheim een groot commandocentrum in Frankrijk te bouwen. Het doel? Een vaste basis hebben om de verdediging van Europa te coördineren in geval van een geallieerde landing. De gekozen plaats: Margival, in het departement Aisne, waar 22.000 arbeiders 475 gewapende betonnen bunkers zullen bouwen op een gemilitariseerd gebied van 90 vierkante kilometer. Het grootste gebouw, bijgenaamd "Constance", is 108 meter lang. Het wordt het grootste Duitse communicatiecentrum van de Tweede Wereldoorlog.
De plaats is strategisch gekozen: niet ver ten noorden van Parijs. Op een vergelijkbare afstand van de kusten van Normandië. Op redelijke afstand van het Kanaal. Maar ook omdat er een lange en goed verborgen spoortunnel lag. Deze kon benut worden voor het verbergen van de speciale gepantserde trein die Hitler gebruikte om over de bezette gebieden van de Derde te reizen Rijk.
"Wolfsschlucht II" is dus de codenaam voor één van de Führer Hoofdkwartieren in Europa. Het complex bestaat uit verscheidene munitiebunkers, kazematten en een centrale Führerbunker. De gebouwen staan verspreid over een gebied van 5 kilometer. Het complex is in 1942 gebouwd in het kader van Operatie "Seelöwe" (de geplande invasie van Groot-Brittanie). Het omvat 475 bunkers. Adolf Hitler heeft "Wolfsschlucht II" 1 keer in zijn leven bezocht (namelijk op 16 en 17 juni 1944) om door Rommel en Von Rundstedt op de hoogte gesteld te worden over de stand van zaken van het Normandië-front . Maarschalk Model heeft hier 10 dagen gezeten toen hij het bevel voerde over de Duitste strijdkrachten aan het west-front.
Hitlers privé badkuip..... Had de grote baas niet een nieuw rolletje kunnen ophangen?
Door de onverwachte landing op D-Day en de opmars van de geallieerden, dreigt de streek in handen te vallen, van de geallieerden en vertrek-ken de Duitsers na de zomer van 1944. Dat betekent dat de installatie slechts ongeveer drie maanden intensief is gebruikt door de Duitsers.
Maar de geschiedenis van ‘Wolfsschlucht II’ is dan nog niet voorbij. De bunkers, kazernes en dienstgebouwen zijn door de Duitse paramilitaire organisatie Todt gebouwd. En dat is met Duitse ‘Grundlichkeit’ gebeurd. Bovendien heeft het complex de oorlog vrijwel onbeschadigd overleefd. Het is tot 1955 door het Franse leger gebruikt. Daarna zijn de gebouwen gebruikt voor het legeren van NAVO-strijdkrachten bij oefeningen. In 1968 is alles weer teruggegeven aan het Franse leger. Met het einde van de Koude Oorlog in de vroege jaren negentig verlaat het Franse leger deze fortificaties.
Sindsdien is de plaats onbeheerd achtergelaten en in de vergetelheid geraakt. Pas de laatste jaren zijn vrijwilligers begonnen met een langdurig en kostbaar restauratiewerk. Pas een klein deel van het complex is opgeknapt.
Vanwege het uitgebreide gebruik door westerse strijdkrachten in de Koude Oorlog, dateren veel van de weinige overgebleven interieurs uit recenter dan WO II. Aan de andere kant zijn de gebouwen en hun indeling origineel zoals de Duitsers het gebouw hadden.
Het complex bestaat uit ca. 475 bunkers. Die liggen niet alleen op die 5 km, maar het gehele gebied is gefortifi-ceerd. Daarvan zijn nu nog de sporen te zien in de vorm van oa. luchtafweerbunkers en anti tank bunkers. Het gebied is een ware speel-tuin voor bunkerarcheologen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb